جرعه التفاؤل

جرعة التفاؤل
---------------------------------

انا برده ابويا توفى وانا فى ابتدائى واضطريت اوقف تعليم علشان اشتغل

ومش حتتخيل مهما وصفتلك شعورى وانا رايح الورشة وشايف زمايلى رايحين المدرسة

بس امى حلفتلى انها لا يمكن تسبنى ابدا اضيع

فضلت ورايا اخلص الشغل وارجع البيت تقعد تعلم فيا....كان فى نظام اسمه "منازل" يعنى ادرس من البيت ودخلت فيه وكملت

لغاية لما جيت على الثانوية العامة ومكنش ينفع الشغل مع الدراسة....امى حلفت انى اقعد من الشغل وجابت بضاعة وبقت تلف تبيعها فى الاتوبيسات

ونجحت ومخيبتش تعبها وحرمان اخواتى كان هو الداع ليا

دخلت الجامعة واشتغلت وانا بدرس

خلصت ملقتش الا وظيفة امن فى مصنع....مقولتش لا...وبقيت اجيب كتب واذاكر لغات وكومبيوتر علشان اطور نفسى

وزى الافلام مرة وانا قاعدة فى وردية الامن بالليل عدى صاحب المصنع....ولقانى ماسك الكتب وعرف انى متعلم

تانى يوم لقيت قرار انى ابقى موظف فى الحسابات...متتخيلش الناس كانت بتعاملنى بقلة ادب ازاى علشان كنت امن

موت نفسى فى الشغل والناس حاربتنى كتير...لكن صاحب الشركة حس بكده ووقف جنبى....مستوايا اتحسن لدرجة انى قدرت اعمل مشروع منفصل بعد ماستاذنت صاحب الشركة

والحمد لله عندى 33 سنة وعندى شركة مشهورة فى مجالها

بالمناسبة واحد من اصحابى القدام اللى كمل دراسة وانا كنت بروح الورشة ومن اسرة كويسة...لغاية دلوقتى قاعد فى بيتهم بيلعن فى البلد اللى ظلمته ومش مدياله فرصة

--------------------------------
الفرصة مبتجيش لواحد نايم فى البيت...الفرصة عايزة اللى يجرى وراها

نكمل ولا كفاية؟؟؟؟؟؟ 

تصنيف : منوعات